2025-06-25, Środa, Rok C, I, XII Tydzień zwykły
Rdz 15, 1-12. 17-18
Czytanie z Księgi Rodzaju<br><br>Pan tak powiedział do Abrama podczas widzenia: «Nie obawiaj się, Abramie, bo Ja jestem twoim obrońcą; nagroda twoja będzie sowita».<br><br>Abram rzekł: «O Panie, mój Boże, na cóż mi ona, skoro zbliżam się do kresu mego życia, nie mając potomka; przyszłym zaś spadkobiercą mojej majętności jest Damasceńczyk Eliezer». I mówił: «Ponieważ nie dałeś mi potomka, ten właśnie, zrodzony u mnie sługa mój, zostanie moim spadkobiercą».<br><br>Ale oto usłyszał słowa: «Nie on będzie twoim spadkobiercą, lecz ten po tobie dziedziczyć będzie, który od ciebie będzie pochodził».<br><br>I poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: «Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić»; potem dodał: «Tak liczne będzie twoje potomstwo». Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę.<br><br>Potem rzekł do niego: «Ja jestem Pan, który ciebie wywiodłem z Ur chaldejskiego, aby ci dać ten oto kraj na własność». A na to Abram: «O Panie, mój Boże, jak będę mógł się upewnić, że otrzymam go na własność?»<br><br>Wtedy Pan rzekł: «Wybierz dla Mnie trzyletnią jałowicę, trzyletnią kozę i trzyletniego barana, a nadto synogarlicę i gołębicę».<br><br>Wybrawszy to wszystko, Abram poprzerąbywał je wzdłuż na połowy i przerąbane części ułożył jedną naprzeciw drugiej; ptaków nie porozcinał. Kiedy zaś do tego mięsa zaczęło zlatywać się ptactwo drapieżne, Abram je odpędził. A gdy słońce chyliło się ku zachodowi, Abram zapadł w głęboki sen i opanowało go uczucie lęku, jak gdyby ogarnęła go wielka ciemność.<br><br>A kiedy słońce zaszło i nastał mrok nieprzenikniony, ukazał się dym jakby wydobywający się z pieca i ogień niby gorejąca pochodnia i przesunęły się między tymi połowami zwierząt. Wtedy to właśnie Pan zawarł przymierze z Abramem, mówiąc: «Potomstwu twemu daję ten kraj, od Rzeki Egipskiej aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrat».
Ps 105
Ps 105 (104), 1-2. 3-4. 6-7. 8-9 (R.: por. 8a)<br><br>Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu, albo: Alleluja<br><br>Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, *<br>głoście Jego dzieła wśród narodów.<br>Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *<br>rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda.<br><br>Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu, albo: Alleluja<br><br>Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *<br>niech się weseli serce szukających Pana.<br>Rozmyślajcie o Panu i Jego potędze, *<br>zawsze szukajcie Jego oblicza.<br><br>Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu, albo: Alleluja<br><br>Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, *<br>synowie Jakuba, Jego wybrańcy.<br>On, Pan, jest naszym Bogiem, *<br>Jego wyroki obejmują świat cały.<br><br>Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu, albo: Alleluja<br><br>Na wieki pamięta o swoim przymierzu, *<br>obietnicy danej tysiącu pokoleń,<br>o przymierzu, które zawarł z Abrahamem, *<br>przysiędze danej Izaakowi.<br><br>Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu, albo: Alleluja
J 15, 4a. 5b
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Trwajcie we Mnie, a Ja w was trwać będę.<br>Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 7, 15-20
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami. Poznacie ich po ich owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia albo z ostu figi? Tak każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a złe drzewo wydaje złe owoce. Nie może dobre drzewo wydać złych owoców ani złe drzewo wydać dobrych owoców.<br><br>Każde drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, zostaje wycięte i wrzucone w ogień. A więc: poznacie ich po ich owocach».
2025-06-26, Czwartek, Rok C, I, Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Zygmunta Gorazdowskiego, prezbitera
Rdz 16, 1-12. 15-16
<br>Czytanie z Księgi Rodzaju<br><br>Saraj, żona Abrama, nie urodziła mu potomka. Miała zaś niewolnicę Egipcjankę, imieniem Hagar. Rzekła więc Saraj do Abrama: «Ponieważ Pan zamknął mi łono, abym nie rodziła, zbliż się do mojej niewolnicy; może z niej będę miała dzieci». Abram usłuchał rady Saraj. Saraj, żona Abrama, wzięła zatem niewolnicę Hagar, Egipcjankę, i dała ją za żonę mężowi swemu, Abramowi, gdy już minęło dziesięć lat, odkąd Abram osiedlił się w Kanaanie. Abram zbliżył się do Hagar i ta stała się brzemienną. A widząc, że jest brzemienna, zaczęła lekceważyć swą panią.<br><br>Wtedy Saraj rzekła do Abrama: «Przez ciebie doznaję zniewagi; ja sama dałam ci moją niewolnicę za żonę, ona zaś czując się brzemienną, lekceważy mnie. Niechaj Pan będzie sędzią między mną a tobą!» Abram rzekł do Saraj: «Przecież niewolnica twoja jest w twojej mocy: postąp z nią, jak uznasz za dobre».<br><br>Saraj upokorzyła Hagar; wtedy Hagar od niej uciekła.<br><br>Anioł Pański znalazł Hagar na pustyni u źródła przy drodze wiodącej do Szur i zapytał: «Hagar, niewolnico Saraj, skąd przyszłaś i dokąd idziesz?» A ona odpowiedziała: «Uciekłam od mojej pani, Saraj».<br><br>Wtedy Anioł Pański rzekł do niej: «Wróć do twej pani i pokornie poddaj się pod jej władzę». Po czym Anioł Pański oznajmił: «Rozmnożę twoje potomstwo tak bardzo, że nie będzie można go policzyć». I mówił: «Jesteś brzemienna i urodzisz syna, któremu dasz imię Izmael, bo słyszał Pan, gdy byłaś upokorzona. A będzie to człowiek dziki jak onager: będzie on walczył przeciwko wszystkim i wszyscy – przeciwko niemu; będzie on utrapieniem swych pobratymców».<br><br>Hagar urodziła Abramowi syna. I Abram nazwał zrodzonego mu przez Hagar syna imieniem Izmael. Abram miał lat osiemdziesiąt sześć, gdy mu Hagar urodziła Izmaela.
Ps 106
Ps 106 (105), 1b-2. 3-4a. 4b-5 (R.: por. 1b)<br>Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki<br>Albo: Alleluja<br><br>Chwalcie Pana, bo jest dobry, *<br>bo na wieki trwa Jego łaska.<br>Któż wysłowi potężne dzieła Pana *<br>i rozgłosi całą Jego chwałę?<br><br>Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki<br>Albo: Alleluja<br><br>Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań *<br>i sprawiedliwie postępują w każdym czasie.<br>Pamiętaj o nas, Panie, *<br>gdyż upodobałeś sobie w Twym ludzie.<br><br>Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki<br>Albo: Alleluja<br><br>Przyjdź nam z pomocą, *<br>abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych,<br>cieszyli się radością Twojego ludu, *<br>chlubili się razem z Twym dziedzictwem.<br><br>Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki<br>Albo: Alleluja
J 14, 23
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,<br>a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 7, 21-29
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza<br><br>Jezus powiedział do swoich uczniów:<br><br>«Nie każdy, kto mówi Mi: „Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: „Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?” Wtedy oświadczę im: „Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości”.<br><br>Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony.<br><br>Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki».<br><br>Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie tak jak ich uczeni w Piśmie.
2025-06-27, Piątek, Rok C, I, Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa
Ez 34, 11-16
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela<br><br>Tak mówi Pan Bóg: «Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę sprawował nad nimi pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z różnych krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich.<br><br>Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisku» – mówi Pan Bóg. «Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie».
Ps 23
Ps 23 (22), 1b-3a. 3b-4. 5. 6 (R.: por. 1b)<br>Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego<br><br>Pan jest moim pasterzem, †<br>niczego mi nie braknie, *<br>pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach.<br>Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, *<br>orzeźwia moją duszę.<br><br>Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego<br><br>Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach *<br>przez wzgląd na swoją chwałę.<br>Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, †<br>zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. *<br>Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą.<br><br>Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego<br><br>Stół dla mnie zastawiasz *<br>na oczach mych wrogów.<br>Namaszczasz mi głowę olejkiem, *<br>kielich mój pełny po brzegi.<br><br>Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego<br><br>Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną *<br>przez wszystkie dni życia<br>i zamieszkam w domu Pana *<br>po najdłuższe czasy.<br><br>Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego
Rz 5, 5b-11
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian<br><br>Bracia:<br><br>Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdy jeszcze byliśmy bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć.<br><br>Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdy byliśmy jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni.<br><br>Jeżeli bowiem, będąc nieprzyjaciółmi, zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej, będąc już pojednanymi, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to – ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie.
Mt 11, 29ab
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie,<br>bo jestem cichy i pokornego serca.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>[lub:]<br>J 10, 14<br>Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Ja jestem dobrym pasterzem<br>i znam owce moje, a moje Mnie znają.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
Łk 15, 3-7
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza<br><br>Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: «Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła.<br><br>Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia».
2025-06-28, Sobota, Rok C, I, Wspomnienie Niepokalanego Serca NMP
Iz 61, 9-11
Czytanie z Księgi proroka Izajasza<br><br>Plemię narodu mego będzie znane wśród narodów i między ludami ich potomstwo. Wszyscy, co ich zobaczą, uznają, że oni są szczepem błogosławionym Pana.<br><br>Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwała wobec wszystkich narodów.
1 Sm 2, 1. 4-5, 6-7, 8abcd (R.: por. 1b)
Całym swym sercem raduję się w Panu<br><br>Moje serce raduje się w Panu, *<br>dzięki Niemu moc moja wzrasta.<br>Szeroko otwarłam usta przeciw moim wrogom, *<br>bo cieszyć się mogę Twoją pomocą.<br><br>Całym swym sercem raduję się w Panu<br><br>Łuk potężnych się łamie, *<br>a mocą przepasują się słabi.<br>Syci za chleb się najmują, głodni zaś odpoczywają, *<br>niepłodna rodzi siedmioro, a matka wielu dzieci usycha.<br><br>Całym swym sercem raduję się w Panu<br><br>Pan daje śmierć i życie, *<br>wtrąca do otchłani i z niej wyprowadza.<br>Pan czyni ubogim lub bogatym, *<br>poniża i wywyższa.<br><br>Całym swym sercem raduję się w Panu<br><br>Biedaka z prochu podnosi, *<br>z błota dźwiga nędzarza,<br>by go wśród książąt posadzić *<br>i dać mu tron chwały.<br><br>Całym swym sercem raduję się w Panu
Łk 2, 19
<br>Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Błogosławiona jesteś, Panno Maryjo,<br>zachowałaś słowa Boże<br>i rozważałaś je w sercu swoim.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
Łk 2, 41-51
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza<br><br>Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go.<br><br>Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.<br><br>Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».<br><br>Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca»? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.<br><br>Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.<br><br>A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.
2025-06-29, Niedziela, Rok C, I, Uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła
Dz 12,1-11
Czytanie z Dziejów Apostolskich<br><br>W owych dniach Herod zaczął prześladować niektórych członków Kościoła. Ściął mieczem Jakuba, brata Jana, a gdy spostrzegł, że to spodobało się Żydom, uwięził nadto Piotra. A były to dni Przaśników. Kiedy go pojmał, osadził w więzieniu i oddał pod straż czterech oddziałów, po czterech żołnierzy każdy, zamierzając po Święcie Paschy wydać go ludowi.<br><br>Strzeżono więc Piotra w więzieniu, a Kościół modlił się za niego nieustannie do Boga.<br><br>W nocy, po której Herod miał go wydać, Piotr, skuty podwójnym łańcuchem, spał między dwoma żołnierzami, a strażnicy przed bramą strzegli więzienia.<br><br>Wtem zjawił się anioł Pański i światłość zajaśniała w celi. Trąceniem w bok obudził Piotra i powiedział: «Wstań szybko!». Równocześnie z rąk Piotra opadły kajdany.<br><br>«Przepasz się i włóż sandały!» – powiedział mu anioł.<br><br>A gdy to zrobił, rzekł do niego: «Narzuć płaszcz i chodź za mną!».<br><br>Wyszedł więc i szedł za nim, ale nie wiedział, czy to, co czyni anioł, jest rzeczywistością; zdawało mu się, że to widzenie. Minęli pierwszą i drugą straż i doszli do żelaznej bramy, prowadzącej do miasta. Ta otwarła się sama przed nimi. Wyszli więc, przeszli jedną ulicę i natychmiast anioł odstąpił od niego.<br><br>Wtedy Piotr przyszedł do siebie i rzekł: Teraz wiem na pewno, że Pan posłał swego anioła i wyrwał mnie z ręki Heroda i z tego wszystkiego, czego oczekiwali Żydzi.<br><br>[Uwaga: Msza z wigilii uroczystości ma własny zestaw czytań<br>1. czytanie: Dz 3, 1-10<br>Ps 19, 2-3. 4-5 (R.: 5a)<br>2. czytanie: Ga 1, 11-20<br>Ewangelia: J 21, 15-19]
Ps 34
Ps 34 (33), 2-3. 4-5. 6-7. 8-9 (R.: 5b)<br><br>Od wszelkiej trwogi Pan Bóg mnie wyzwolił.<br><br>Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, *<br>Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.<br>Dusza moja chlubi się Panem, *<br>niech słyszą pokorni i niech się weselą.<br><br>Od wszelkiej trwogi Pan Bóg mnie wyzwolił.<br><br>Wysławiajcie razem ze mną Pana, *<br>wspólnie wywyższajmy Jego imię.<br>Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchał *<br>i wyzwolił od wszelkiej trwogi.<br><br>Od wszelkiej trwogi Pan Bóg mnie wyzwolił.<br><br>Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością, *<br>oblicza wasze nie zapłoną wstydem.<br>Oto biedak zawołał, a Pan go usłyszał, *<br>i uwolnił ze wszystkich ucisków.<br><br>Od wszelkiej trwogi Pan Bóg mnie wyzwolił.<br><br>Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych, *<br>aby ich ocalić.<br>Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan, *<br>szczęśliwy człowiek, który znajdzie w Nim ucieczkę.<br><br>Od wszelkiej trwogi Pan Bóg mnie wyzwolił.
2 Tm 4,6-9; 4,17-18
Czytanie z Drugiego listu świętego Pawła do Tymoteusza<br><br>Najmilszy:<br><br>Krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.<br><br>Pośpiesz się, by przybyć do mnie szybko. Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mię, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie Ewangelii i żeby wszystkie narody je posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy lwa. Wyrwie mię Pan od wszelkiego złego czynu i wybawi mię, przyjmując do swego królestwa niebieskiego; Jemu chwała na wieki wieków. Amen.
Mt 16, 18
<br>Alleluja, Alleluja, Alleluja<br><br>Ty jesteś Piotr – Opoka,<br>i na tej Opoce zbuduję mój Kościół,<br>a bramy piekielne go nie przemogą.<br><br>Alleluja, Alleluja, Alleluja
Mt 16,13-19
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza<br><br>Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?”<br><br>A oni odpowiedzieli: „Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków”.<br><br>Jezus zapytał ich: „A wy za kogo Mnie uważacie?”<br><br>Odpowiedział Szymon Piotr: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”.<br><br>Na to Jezus mu rzekł: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr – Opoka, i na tej opoce zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie”.
2025-06-30, Poniedziałek, Rok C, I, Dzień Powszedni albo wspomnienie świętych Pierwszych Męczenników Świętego Kościoła Rzymskiego
Rdz 18, 16-33
Czytanie z Księgi Rodzaju<br><br>Ludzie, których gościł Abraham, odeszli i skierowali się ku Sodomie. Abraham zaś szedł z nimi, aby ich odprowadzić, a Pan mówił sobie: «Czyż miałbym zataić przed Abrahamem to, co zamierzam uczynić? Przecież ma się on stać ojcem wielkiego i potężnego narodu i przez niego otrzymają błogosławieństwo wszystkie ludy ziemi. Bo upatrzyłem go jako tego, który będzie nakazywał potomkom swym oraz swemu rodowi, aby przestrzegając przykazań Pana, postępowali sprawiedliwie i uczciwie, tak żeby Pan wypełnił to, co obiecał Abrahamowi».<br><br>Po czym Pan rzekł: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się».<br><br>Wtedy to ludzie ci odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?»<br><br>Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich».<br><br>Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?»<br><br>Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu».<br><br>Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?»<br><br>Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu».<br><br>Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?»<br><br>A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu».<br><br>Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?»<br><br>Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu».<br><br>Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?»<br><br>Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».<br><br>Wtedy Pan, skończywszy rozmowę z Abrahamem, odszedł, a Abraham wrócił do siebie.
Ps 103
Ps 103 (102), 1b-2. 3-4. 8-9. 10-11 (R.: por. 8a)<br>Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia<br><br>Błogosław, duszo moja, Pana, *<br>i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.<br>Błogosław, duszo moja, Pana *<br>i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.<br><br>Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia<br><br>On odpuszcza wszystkie twoje winy *<br>i leczy wszystkie choroby.<br>On twoje życie ratuje od zguby, *<br>obdarza cię łaską i zmiłowaniem.<br><br>Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia<br><br>Miłosierny jest Pan i łaskawy, *<br>nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy.<br>Nie zapamiętuje się w sporze, *<br>nie płonie gniewem na wieki.<br><br>Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia<br><br>Nie postępuje z nami według naszych grzechów *<br>ani według win naszych nam nie odpłaca.<br>Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, *<br>tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.<br><br>Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia
Ps 95 (94), 8a. 7d
<br>Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych,<br>lecz słuchajcie głosu Pańskiego.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 8, 18-22
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza<br><br>Gdy Jezus zobaczył tłum dokoła siebie, kazał odpłynąć na drugą stronę. A przystąpił pewien uczony w Piśmie i rzekł do Niego: «Nauczycielu, pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz».<br><br>Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory, a ptaki podniebne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć».<br><br>Ktoś inny spośród uczniów rzekł do Niego: «Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca».<br><br>Lecz Jezus mu odpowiedział: «Pójdź za Mną, a zostaw umarłym grzebanie ich umarłych!»
2025-07-01, Wtorek, Rok C, I, Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Ottona, biskupa
Rdz 19, 15-29
Czytanie z Księgi Rodzaju<br><br>Gdy zaczynało świtać, aniołowie przynaglali Lota, mówiąc: «Wstań, weź żonę i córki, które są przy tobie, abyś nie zginął z winy tego miasta». Kiedy zaś on zwlekał, mężowie ci chwycili go, jego żonę i dwie córki za ręce – Pan bowiem litował się nad nimi – i wyciągnęli ich, i wyprowadzili poza miasto.<br><br>A gdy ich już wyprowadzili z miasta, rzekł jeden z nich: «Uchodź, abyś ocalił swe życie. Nie oglądaj się za siebie i nie zatrzymuj się nigdzie w tej okolicy, ale szukaj schronienia w górach, bo inaczej zginiesz!»<br><br>Ale Lot rzekł do nich: «Nie, panie mój! Jeśli darzysz twego sługę życzliwością, uczyń większą łaskę niż ta, którą mi wyświadczyłeś, ratując mi życie: bo ja nie mogę szukać schronienia w górach, aby tam nie dosięgło mnie nieszczęście i abym nie zginął. Oto jest tu w pobliżu miasto, do którego mógłbym uciec. A choć jest ono małe, w nim znajdę schronienie. Czyż nie jest ono małe? Ja zaś będę mógł ocalić życie».<br><br>Odpowiedział mu anioł: «Przychylam się i do tej twojej prośby; nie zniszczę więc miasta, o którym mówisz. Szybko zatem schroń się w nim, bo nie mogę dokonać zniszczenia, dopóki tam nie wejdziesz». Dlatego dano temu miastu nazwę Soar.<br><br>Słońce wzeszło już nad ziemią, gdy Lot przybył do Soaru. A wtedy Pan spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia pochodzący od Pana z nieba. I tak zniszczył te miasta oraz całą okolicę wraz ze wszystkimi mieszkańcami miast, a także roślinność. Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli.<br><br>Abraham, wstawszy rano, udał się na to miejsce, na którym przedtem stał przed Panem. I gdy spojrzał w stronę Sodomy i Gomory i na cały obszar dokoła, zobaczył unoszący się nad ziemią gęsty dym, jak gdyby z pieca, w którym topią metal.<br><br>Tak więc Bóg, niszcząc okoliczne miasta, wspomniał o Abrahamie i ocalił Lota od zagłady, jakiej uległy te miasta, w których Lot przedtem mieszkał.
Ps 26
Psalm (Ps 26 (25), 2-3. 9-10. 11-12 (R.: por. 3a)<br><br>Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci<br><br>Doświadcz mnie, Panie, wystaw mnie na próbę, *<br>zbadaj me sumienie i serce.<br>Bo przed moimi oczyma łaskawość Twa stoi *<br>i postępuję w Twojej prawdzie.<br><br>Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci<br><br>Nie zabieraj z grzesznymi mej duszy, *<br>a życia mojego z mężami krwawymi.<br>W ich ręku zbrodnia, *<br>a ich prawica pełna jest przekupstwa.<br><br>Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci<br><br>Ja zaś kroczę w mojej niewinności, *<br>wyzwól mnie i zmiłuj się nade mną.<br>Na równej drodze stoi moja stopa, *<br>na zgromadzeniach błogosławię Pana.<br><br>Twoją łaskawość zawsze mam w pamięci
Ps 130 (129), 5
Alleluja, alleluja, alleluja<br><br>Pokładam nadzieję w Panu,<br>ufam Jego słowu.<br><br>Alleluja, alleluja, alleluja
Mt 8, 23-27
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza<br><br>Gdy Jezus wszedł do łodzi, poszli za Nim Jego uczniowie.<br><br>A oto zerwała się wielka burza na jeziorze, tak że fale zalewały łódź; On zaś spał. Wtedy przystąpili do Niego i obudzili Go, mówiąc: «Panie, ratuj, giniemy!»<br><br>A On im rzekł: «Czemu bojaźliwi jesteście, ludzie małej wiary?» Potem, powstawszy, zgromił wichry i jezioro, i nastała głęboka cisza.<br><br>A ludzie pytali zdumieni: «Kimże On jest, że nawet wichry i jezioro są Mu posłuszne?»